به گزارش همشهری آنلاین به نقل از اعتماد، نشستی که مطابق انتظار با نطق پیش از رخصت قالیباف، رییس از سفر بازگشته مجلس آغاز شد و درون دنباله به بررسی یکی، دو طرح و لایحه اختصاص یافت و جالب آنکه همزمان با بلندی ستاندن انتقادها نسبت به عملکرد نه چندان شفاف و نتیجه بخش مجلس یازدهم در حدود ۱۵۰ روزی که از عمرش می گذرد، حتی برخی از نمایندگان و بعضی از خود مجلسی ها غصه صبرشان لبریز شده و از کمبود ها و بی برنامگی های مجلس یازدهم بگویند. چنان که ابتدا علی اکبر بسطامی، پاسبان این روزهای ایلام در پارلمان، فرصتی را که دیروز برای ایراد گفتار میان اذن درون اختیارش قرار گرفت به نقد عملکرد خود و همکارانش اختصاص داد و با بیانی خفیف و درون لفافه و در قالب طرح پرسش از این گفت که «آیا پس از چشم پوشی حدود ۵ ماه از عمر این مجلس، اهداف مبتنی کنار مطالبات آدم و تشکیل کارگروه تغییر و بازرسی مربوط به طبقه کارگر و زحمتکش محقق شده است؟!» پرسشی مبتنی بر الگوی «استفهام انکاری» که طبیعتا به خشکی امدن این نگاه و نظر گوینده دلالت داشت که این اهداف محقق نشده و پاسخ به این پرسش، منفی است.
او البته در این دیدگاه عزب نبود و در همین کنفرانس فاحش دیروز، مشت کم ۳ نماینده دیگر نیز صراحتا از نگاه قرین خود در ارتباط با عملکرد مجلس یازدهم، آن هم بوسیله مدد تریبون همین مجلس پرده برداشته و ازقضا واضح خیس از بسطامی، از رویه موجود عملکردشان ابراز ناخرسندی کردند.
صدیف بدری، پاسبان اردبیل که ازجمله معدود مجلس دهمی هاست که موفق به رساندن خویشتن بوسیله مجلس یازدهم شده، دیروز از زیر سوال رفتن «شأن، منزلت و اقتدار مجلس و دفاع از حقوق و جایگاه قانونی نمایندگان» نسبت به عملکرد هیات رییسه انتقاد کرد و گفت که «پس از چشم پوشی چند ماه از آغاز به فرمان کانون یازدهم نشانی از تعیین راهبرد، پروگرام مشهود و اولویت بندی در جلسات باشگاه تراشیدن» و «انتظار می رفت مجلس با نپرداختن به موضوعات فرعی، دستخوش روزمرّگی نشود.»
دقایقی بعد ولی نوبت به یکی دیگر از قلیل مجلس دهمی های حاضر در مجلس یازدهم رسید و جالب آنکه او نیز به عملکرد هیات رییسه و صریح تر از دیگران، عملکرد شخص رییس جماعت صیقلی. آن هم با اشاره سفرهای استانی گاه و بی گاه آقای رییس که تیم رسانه ای اش به آن «بازرسی میدانی» کنیه داده و بسیاری از ناظران خارج پارلمان، ازجمله چنان که همین دیروز از جواد امام، دبیرکل حزب انباشتگی ایثارگران خواندیم، این اقدامات را خارج از حیطه وظایف کانون و ریاست کمیسیون می دانند. جلیل رحیمی دنیا آبادی البته به این معنا منتقد سفرهای قالیباف نبود اما آن طور که در اندکی از تذکر زبانی دیروز خود پافشاری کرد از اینکه، سفرهای قالیباف خروجی مشخصی ندارند، گلایه کرد و خواستگار تشکیل کمیته ای شد تا دست کم نتایج سفرها بوسیله اطلاع نمایندگان برسد.
علی لاریجانی که رکوردار اربابی مجالس است، در چند بخت ازجمله یکی از آخرین کنفرانس های خبری که بوسیله نشانی رییس کانون برگزار کرد، وقتی شبیه به بسیاری از جلسات مشابه، مشکلاتی در جهیز صوتی ابراز کرد، جایی به شوخی و مطایبه گفته بود که «انگار این مشکل میکروفن درون جمهوری اسلامی محلول نمی شود!» طنزی به سبک و وضع اختصاص لاریجانی که درون لفافه، اشارات و کنایه هایی دیپلماتیک داشت. این مشکل لاینحل اما دیروز، درون حالی که دیگر خبری از ریاست لاریجانی کنار پارلمان نیست، یقه نماینده مجلس یازدهم و البته ریاست این روزهای پارلمان را گرفت. این وعده البته مشکل مثل به آنچه لاریجانی از آن می گفت، سهوی و بی اختیار ابراز نکرد و این علی نیکزاد، نایب رییس محفل وجود که راسا میکروفن محمود احمدی بی غش، تنه محفل امن ملی را کمیت کرد و همین عذر ای شد تا این نماینده اصولگرا، انتقادی که چندی پیش حزن در یک اظهارنظر مطبوعاتی بوسیله عملکرد قالیباف مسبوق کرد وجود را تکرار بطی ء. احمدی بی غش بوسیله شعارهای قالیباف در روزهای انتخاباتی اسفند ۹۸ و اینکه مجلس یازدهم برخلاف پیرامون های قبل، «رییس محور» نیست و «پاسبان تر» نداریم، اشاره کرد، گفت: «تاکنون پلیس ای دیده که یک بار رییس مجلس بوسیله گویش ها توجه کنند؟! انگار نطق های نمایندگان برای رییس کمیسیون زنگ تفریح است! او گفت: «آقای قالیباف از ما نمایندگان هوی دارند که نخست بامداد و پیش از شروع دستور به حرف های ایشان با طمأنینه گوش دهیم و بعد توجهی بوسیله نطق های سایر نمایندگان ندارند؛ آیا ایشان پاسبان نمدار است؟!
به سوا این حواشی البته بعضا رادیکال نم از متن، مجمع ظاهر دیروز محفل تماشایی یک ائتلاف مهم اندوه وجود. قبول مصوبه ای که اکنون سال هاست افکار اشتراکی و مشخصا کنشگران سیاسی و مدنی و به اختصاص فعالان رسانه ای و به معنای باریک بین تر روزنامه نگاران تحقیقی بخاطر آن تمایل می کشند. قاعده کنف از افشاگران تلاطم یا آنچه به «سوت زنی علیه جنگ» و «امنیت از سوت زنان» نامدار است. طرحی که مجلس دهم بخاطر به پسند رساندنش چند اقبال تلاش کرد ولی شبیه به بسیاری دیگر از اقدامات و خیزهای مشابه در مسیر مبارزه با فساد، هر کود به دری بسته خورد و به نحوی از پذیرش بازماند و اینک در مجمع دیروز پارلمان، مجلس یازدهمی ها اگرچه هنوز وارد مقبول محتوا و جزییات و تا اینکه کلیات این طرح نو نشده اند اما مشت کمینه بوسیله فوریت رسیدگی بوسیله آن رای مثبت دادند. طرحی که دیروز با عنوان «ایمنی مالی از افشاگران فساد» و با ظرف دو فوریت داخل دستورکار نمایندگان وجود و پس از کش و قوس بی اندازه و اشعار موافقت ها و ضدیت ها، داخل نهایت یک فوریت آن با ۱۷۵ رای مقابل به پسند رسید. این طرح البته آن طور که روح الله نجابت بوسیله نمایندگی از طراحان نشانی کرد، تیرماه با ۱۵۰ دستینه تدوین و تقدیم هیات رییسه مجتمع شده بود، گامی است تقنینی در راستای «حمایت مالی از افشاگران نزاع یا سوت زنی شهرت» و به گفته نجابت، «می تواند مشوقی باشد برای افشاگران غوغا.» نماینده اصولگرای این روزهای شیراز درون پارلمان که بخش عمده سخنانش را به قسمت و سپاس از اقدامات انباره قضاییه در راستای مبارزه با فساد و حمایت از افشاگران و سوت زنان بحران اختصاص داد، داخل نهایت چندکلامی هم از مرحله خود و دیگر کمیسیون یازدهمی ها بوسیله مردم گفت از این راحتی که «نمایندگان پیش از ورود بوسیله مجتمع بوسیله انسان قول دادند تا از هیچگاه تلاشی برای مبارزه با فساد کوتاهی نکنند» و درنهایت این طرح را «ابزاری» توصیف کرد «بخاطر همدستی مردم درون مبارزه با تلاطم.»
ولی این ابتکاری ابتدای فقره بود و تنها پس از اتمام سخنان این نماینده جوان مجلس یازدهم حیات که مباحثه پا بر جا با اظهارات موافقان و مخالفان بررسی طرح با ظرف فوریت درگرفت. آنجا که مبدا معین الدین سعیدی، نماینده چابهار، داخل شرح مخالفت خویشتن با قید فوریت داخل تجسس این طرح از «ساختار اقتصادی کشور» گفت که به زعم او «فسادزا است» و «این میزان دزدیدن که درون سرزمین رخ می دهد، درون هیچ کشور ترقی یافته یا داخل حال توسعه ای وجود ندارد» ولی «سبب آن صرفا امان مالی از افشاکنندگان فساد نیست.» او که معتقد است این طرح «به مانوس خود، هیچگاه کمکی بوسیله کاهش بحران درون قلمرو نخواهد کرد»، تاکید کرد که «درون راستای مقابله با فساد سیستماتیک داخل سیستم اداری، اجرایی و اقتصادی قطعا باید بازرسی رسانه ها را بیشتر کنیم» ولی «این نحو طرح ها سیاق درستی بخاطر مقابله با غوغا سیستماتیک در ملک نیست» و «باید ساختارها را اصلاح کنیم»؛ چرا که به گفته او، «با این طرح، به جای اینکه ابرو را درست کنیم، چشم را نیز نابینا می کنیم!»
اما این طرح یک مخالفت سرشناس نم هم داشت، همان طور که به سوا مسلم صالحی که در قامت نماینده مردم اقلید، از اتحاد خویشتن با فوریت بررسی آن گفت، احمد امیرآبادی فراهانی، نماینده اصولگرای قم و بدنه هیات رییسه محفل اندوه از در موافقت با تجسس موقت آن سخن گفت. ولی مخالف سرشناس زیرفون طرح ایمنی از سوت زنان هم مشابه به طبق نسبتا شناخته شده آن، بی قراری اصولگرا حیات و هم عضوی از هیات رییسه مجلس که البته با توجه به اختلاط یکدست اصولگرای کانون یازدهم، توصیف دقیقی برای معرفی اش نیست و دست کمینه باید به حوزه انتخابیه اش، یعنی تبریز و درنهایت نامش همچنین اشاره کنیم؛ محمدحسین فرهنگی، نماینده ای که با پایان کار مجلس مصالحه طلب ششم و روی کار آمدن جماعت اصولگرای هفتم تاکنون هموار یکی از اعضای پارلمان بوده، با این استدلال که دیر کردن گمان خطا را رفعت می برد، از کشمکش خود با فوریت بررسی طرح حمایت مالی از صفیر زنان گفت و همچنین گفت که «بهتر است درون عنوان طرح «حمایت مالی از افشاکنندگان فساد» سازش شده و تنها به مباحث مالی آن توجه و پافشاری نکنیم؛ چرا که بعضا بسیاری از افشاکنندگان بحران با تهدیدات مختلفی مواجه می شوند.» انتقادی که البته پیش از این هم، وقتی این طرح تنها در حد اطلاع دادن رسانه ای مورد مناظره ناظران قرار داشت، از آن شنیده بودیم و برخی کارشناسان از این می گویند که این مداومت پهلو «حمایت صرفا مالی» به نوعی «صفیر زنان غوغا» را به سویی راهنمایی می کنند که بیشتر «کارمزد بگیر» می شوند. فرهنگی البته به خشکی امدن نکته ای مهم دیگری همچنین انگشت گذاشت و با رمز بوسیله اینکه بنابر طرح مجلس یازدهمی ها، «تا اینکه اگر شرکای خطا یا معاونان آنان همچنین افشاگری کنند، پاداش خواهند گرفت» استدلال کرد که این اقدام، عملا «نوعی وسوسه بوسیله دعوا است!»
امیرآبادی فراهانی اما داخل خاصیت به آنچه فرهنگی تعجیل در معاینه خواند، از «قول نمایندگان به آدم» گفت و جالب آنکه چنان ناخواسته پهلو وجوه انتخاباتی این طرح تاکید کرد که داخل دنباله با اظهار به اینکه «بخت همچنین لایحه دوفوریتی در این ماخذ داشته»، گفت: «چون زمان اخبار وصول طرح حلقه زودتر بود، هیات رییسه تشخیص عدل تا این طرح تو اجازه استراحت گیرد.»
هر چه هست حالا اولیه گام از قانونگذاری بخاطر حمایت از سوت زنان فساد، هر چند صرفا داخل سطح حمایت مالی از این افشاگرانِ مصلح برداشته شده و اگر چه هنوز مسیری طولانی برای اتمام قوانین حمایتی از این گروه از کنشگران مدنی باقی است اما همین مقدار غصه امیدبخش است. البته اگر امتداد مسیر صرفا با اهداف خاص انتخاباتی و جناحی طی نشود.
او البته در این دیدگاه عزب نبود و در همین کنفرانس فاحش دیروز، مشت کم ۳ نماینده دیگر نیز صراحتا از نگاه قرین خود در ارتباط با عملکرد مجلس یازدهم، آن هم بوسیله مدد تریبون همین مجلس پرده برداشته و ازقضا واضح خیس از بسطامی، از رویه موجود عملکردشان ابراز ناخرسندی کردند.
صدیف بدری، پاسبان اردبیل که ازجمله معدود مجلس دهمی هاست که موفق به رساندن خویشتن بوسیله مجلس یازدهم شده، دیروز از زیر سوال رفتن «شأن، منزلت و اقتدار مجلس و دفاع از حقوق و جایگاه قانونی نمایندگان» نسبت به عملکرد هیات رییسه انتقاد کرد و گفت که «پس از چشم پوشی چند ماه از آغاز به فرمان کانون یازدهم نشانی از تعیین راهبرد، پروگرام مشهود و اولویت بندی در جلسات باشگاه تراشیدن» و «انتظار می رفت مجلس با نپرداختن به موضوعات فرعی، دستخوش روزمرّگی نشود.»
دقایقی بعد ولی نوبت به یکی دیگر از قلیل مجلس دهمی های حاضر در مجلس یازدهم رسید و جالب آنکه او نیز به عملکرد هیات رییسه و صریح تر از دیگران، عملکرد شخص رییس جماعت صیقلی. آن هم با اشاره سفرهای استانی گاه و بی گاه آقای رییس که تیم رسانه ای اش به آن «بازرسی میدانی» کنیه داده و بسیاری از ناظران خارج پارلمان، ازجمله چنان که همین دیروز از جواد امام، دبیرکل حزب انباشتگی ایثارگران خواندیم، این اقدامات را خارج از حیطه وظایف کانون و ریاست کمیسیون می دانند. جلیل رحیمی دنیا آبادی البته به این معنا منتقد سفرهای قالیباف نبود اما آن طور که در اندکی از تذکر زبانی دیروز خود پافشاری کرد از اینکه، سفرهای قالیباف خروجی مشخصی ندارند، گلایه کرد و خواستگار تشکیل کمیته ای شد تا دست کم نتایج سفرها بوسیله اطلاع نمایندگان برسد.
علی لاریجانی که رکوردار اربابی مجالس است، در چند بخت ازجمله یکی از آخرین کنفرانس های خبری که بوسیله نشانی رییس کانون برگزار کرد، وقتی شبیه به بسیاری از جلسات مشابه، مشکلاتی در جهیز صوتی ابراز کرد، جایی به شوخی و مطایبه گفته بود که «انگار این مشکل میکروفن درون جمهوری اسلامی محلول نمی شود!» طنزی به سبک و وضع اختصاص لاریجانی که درون لفافه، اشارات و کنایه هایی دیپلماتیک داشت. این مشکل لاینحل اما دیروز، درون حالی که دیگر خبری از ریاست لاریجانی کنار پارلمان نیست، یقه نماینده مجلس یازدهم و البته ریاست این روزهای پارلمان را گرفت. این وعده البته مشکل مثل به آنچه لاریجانی از آن می گفت، سهوی و بی اختیار ابراز نکرد و این علی نیکزاد، نایب رییس محفل وجود که راسا میکروفن محمود احمدی بی غش، تنه محفل امن ملی را کمیت کرد و همین عذر ای شد تا این نماینده اصولگرا، انتقادی که چندی پیش حزن در یک اظهارنظر مطبوعاتی بوسیله عملکرد قالیباف مسبوق کرد وجود را تکرار بطی ء. احمدی بی غش بوسیله شعارهای قالیباف در روزهای انتخاباتی اسفند ۹۸ و اینکه مجلس یازدهم برخلاف پیرامون های قبل، «رییس محور» نیست و «پاسبان تر» نداریم، اشاره کرد، گفت: «تاکنون پلیس ای دیده که یک بار رییس مجلس بوسیله گویش ها توجه کنند؟! انگار نطق های نمایندگان برای رییس کمیسیون زنگ تفریح است! او گفت: «آقای قالیباف از ما نمایندگان هوی دارند که نخست بامداد و پیش از شروع دستور به حرف های ایشان با طمأنینه گوش دهیم و بعد توجهی بوسیله نطق های سایر نمایندگان ندارند؛ آیا ایشان پاسبان نمدار است؟!
به سوا این حواشی البته بعضا رادیکال نم از متن، مجمع ظاهر دیروز محفل تماشایی یک ائتلاف مهم اندوه وجود. قبول مصوبه ای که اکنون سال هاست افکار اشتراکی و مشخصا کنشگران سیاسی و مدنی و به اختصاص فعالان رسانه ای و به معنای باریک بین تر روزنامه نگاران تحقیقی بخاطر آن تمایل می کشند. قاعده کنف از افشاگران تلاطم یا آنچه به «سوت زنی علیه جنگ» و «امنیت از سوت زنان» نامدار است. طرحی که مجلس دهم بخاطر به پسند رساندنش چند اقبال تلاش کرد ولی شبیه به بسیاری دیگر از اقدامات و خیزهای مشابه در مسیر مبارزه با فساد، هر کود به دری بسته خورد و به نحوی از پذیرش بازماند و اینک در مجمع دیروز پارلمان، مجلس یازدهمی ها اگرچه هنوز وارد مقبول محتوا و جزییات و تا اینکه کلیات این طرح نو نشده اند اما مشت کمینه بوسیله فوریت رسیدگی بوسیله آن رای مثبت دادند. طرحی که دیروز با عنوان «ایمنی مالی از افشاگران فساد» و با ظرف دو فوریت داخل دستورکار نمایندگان وجود و پس از کش و قوس بی اندازه و اشعار موافقت ها و ضدیت ها، داخل نهایت یک فوریت آن با ۱۷۵ رای مقابل به پسند رسید. این طرح البته آن طور که روح الله نجابت بوسیله نمایندگی از طراحان نشانی کرد، تیرماه با ۱۵۰ دستینه تدوین و تقدیم هیات رییسه مجتمع شده بود، گامی است تقنینی در راستای «حمایت مالی از افشاگران نزاع یا سوت زنی شهرت» و به گفته نجابت، «می تواند مشوقی باشد برای افشاگران غوغا.» نماینده اصولگرای این روزهای شیراز درون پارلمان که بخش عمده سخنانش را به قسمت و سپاس از اقدامات انباره قضاییه در راستای مبارزه با فساد و حمایت از افشاگران و سوت زنان بحران اختصاص داد، داخل نهایت چندکلامی هم از مرحله خود و دیگر کمیسیون یازدهمی ها بوسیله مردم گفت از این راحتی که «نمایندگان پیش از ورود بوسیله مجتمع بوسیله انسان قول دادند تا از هیچگاه تلاشی برای مبارزه با فساد کوتاهی نکنند» و درنهایت این طرح را «ابزاری» توصیف کرد «بخاطر همدستی مردم درون مبارزه با تلاطم.»
ولی این ابتکاری ابتدای فقره بود و تنها پس از اتمام سخنان این نماینده جوان مجلس یازدهم حیات که مباحثه پا بر جا با اظهارات موافقان و مخالفان بررسی طرح با ظرف فوریت درگرفت. آنجا که مبدا معین الدین سعیدی، نماینده چابهار، داخل شرح مخالفت خویشتن با قید فوریت داخل تجسس این طرح از «ساختار اقتصادی کشور» گفت که به زعم او «فسادزا است» و «این میزان دزدیدن که درون سرزمین رخ می دهد، درون هیچ کشور ترقی یافته یا داخل حال توسعه ای وجود ندارد» ولی «سبب آن صرفا امان مالی از افشاکنندگان فساد نیست.» او که معتقد است این طرح «به مانوس خود، هیچگاه کمکی بوسیله کاهش بحران درون قلمرو نخواهد کرد»، تاکید کرد که «درون راستای مقابله با فساد سیستماتیک داخل سیستم اداری، اجرایی و اقتصادی قطعا باید بازرسی رسانه ها را بیشتر کنیم» ولی «این نحو طرح ها سیاق درستی بخاطر مقابله با غوغا سیستماتیک در ملک نیست» و «باید ساختارها را اصلاح کنیم»؛ چرا که به گفته او، «با این طرح، به جای اینکه ابرو را درست کنیم، چشم را نیز نابینا می کنیم!»
اما این طرح یک مخالفت سرشناس نم هم داشت، همان طور که به سوا مسلم صالحی که در قامت نماینده مردم اقلید، از اتحاد خویشتن با فوریت بررسی آن گفت، احمد امیرآبادی فراهانی، نماینده اصولگرای قم و بدنه هیات رییسه محفل اندوه از در موافقت با تجسس موقت آن سخن گفت. ولی مخالف سرشناس زیرفون طرح ایمنی از سوت زنان هم مشابه به طبق نسبتا شناخته شده آن، بی قراری اصولگرا حیات و هم عضوی از هیات رییسه مجلس که البته با توجه به اختلاط یکدست اصولگرای کانون یازدهم، توصیف دقیقی برای معرفی اش نیست و دست کمینه باید به حوزه انتخابیه اش، یعنی تبریز و درنهایت نامش همچنین اشاره کنیم؛ محمدحسین فرهنگی، نماینده ای که با پایان کار مجلس مصالحه طلب ششم و روی کار آمدن جماعت اصولگرای هفتم تاکنون هموار یکی از اعضای پارلمان بوده، با این استدلال که دیر کردن گمان خطا را رفعت می برد، از کشمکش خود با فوریت بررسی طرح حمایت مالی از صفیر زنان گفت و همچنین گفت که «بهتر است درون عنوان طرح «حمایت مالی از افشاکنندگان فساد» سازش شده و تنها به مباحث مالی آن توجه و پافشاری نکنیم؛ چرا که بعضا بسیاری از افشاکنندگان بحران با تهدیدات مختلفی مواجه می شوند.» انتقادی که البته پیش از این هم، وقتی این طرح تنها در حد اطلاع دادن رسانه ای مورد مناظره ناظران قرار داشت، از آن شنیده بودیم و برخی کارشناسان از این می گویند که این مداومت پهلو «حمایت صرفا مالی» به نوعی «صفیر زنان غوغا» را به سویی راهنمایی می کنند که بیشتر «کارمزد بگیر» می شوند. فرهنگی البته به خشکی امدن نکته ای مهم دیگری همچنین انگشت گذاشت و با رمز بوسیله اینکه بنابر طرح مجلس یازدهمی ها، «تا اینکه اگر شرکای خطا یا معاونان آنان همچنین افشاگری کنند، پاداش خواهند گرفت» استدلال کرد که این اقدام، عملا «نوعی وسوسه بوسیله دعوا است!»
امیرآبادی فراهانی اما داخل خاصیت به آنچه فرهنگی تعجیل در معاینه خواند، از «قول نمایندگان به آدم» گفت و جالب آنکه چنان ناخواسته پهلو وجوه انتخاباتی این طرح تاکید کرد که داخل دنباله با اظهار به اینکه «بخت همچنین لایحه دوفوریتی در این ماخذ داشته»، گفت: «چون زمان اخبار وصول طرح حلقه زودتر بود، هیات رییسه تشخیص عدل تا این طرح تو اجازه استراحت گیرد.»
هر چه هست حالا اولیه گام از قانونگذاری بخاطر حمایت از سوت زنان فساد، هر چند صرفا داخل سطح حمایت مالی از این افشاگرانِ مصلح برداشته شده و اگر چه هنوز مسیری طولانی برای اتمام قوانین حمایتی از این گروه از کنشگران مدنی باقی است اما همین مقدار غصه امیدبخش است. البته اگر امتداد مسیر صرفا با اهداف خاص انتخاباتی و جناحی طی نشود.